Τράβα, παλίκαρε, κουπί
κι άσε τον κόσμο πίσω.
Αρκεί εσύ να σκέφτεσαι
«κι αν χάσω, θα κερδίσω».
Στρώσε τη θάλασσα γυαλί,
αρνί στο πέρασμά σου.
Κάνε τα μπράτσα σου φτερά,
ξεκόλλα τη γενιά σου.
Τον ήλιο ντρέτα αγνάντευε,
χρυσάφι ν’ … Διαβάστε περισσότερα
Ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο. Τον κοίταξε με τις δύο ολοστρόγγυλες λιμνούλες αθωότητας αφύλακτες. Είχε στη στιλπνή ακούραστη ράχη σχεδιασμένους παλιούς ναυτικούς χάρτες του σεβαστού προγόνου της Πρωτέα. Τα πτερύγιά της στολισμένα με τα παράσημα της αέναης περιπλάνησης. Δεν τη χωρούσε
Αυτό το δάκρυ στων ρυτίδων σου την άκρη
το χρυσοτρίκλινο στου θέρους το παλάτι,
ποιο μυστικό τάχα ανείπωτο να κρύβει,
ποια αναδυόμενη βρεφοκρατούσα Ήβη;
Αυτό το πράσινο πευκοβελόνας χέρι
που αψηφά κάθε ανυπότακτο αγέρι,
ποιας ρίζας δύναμη να θρέφει γρανιτένια,… Διαβάστε περισσότερα
Όποιος δεν φυλακίστηκε
στου Ανήλιαγου το κάστρο,
δεν ξέρει τι ’ναι σκοτεινιά
και τι φλογάτο άστρο.
Όποιος ποτέ δεν πάλεψε
στου Διγενή τ’ αλώνια,
δεν ξέρει τι ’ναι ξενιτιά,
φευγάτα χελιδόνια.
Όποιος δεν παραστράτησε
στου έρωτα την αιθάλη,
δεν ξέρει … Διαβάστε περισσότερα
Ν’ αναφωνήσω έκπληκτη προς τι ο θάνατός σου,
καθώς μια τάχα αδαής, νωθρή συνάδελφός σου,
δεν θα το πράξω, σχώρα με, θλιμμένε ποιητή μου,
γιατί η φτιάξη σου η πικρή θυμίζει τη δική μου.
Συχνά πυκνά ορθώνεται μπροστά μου ένας
Δελτίο ταυτότητας
Ένα καράβι έχει ριζώσει στο αυτί μου.
Αδημονεί να καμακώσει την ψυχή μου.
Δεν είσαι μαύρη σημαδούρα, μου σαλπίζει.
Κοντά σου κάθε μελλοθάνατος ελπίζει.
Εγώ σκυφτή ψάχνω κοχύλια στο λαιμό σου.
Εσύ κοιμάσαι και ξυπνάει τ’ όνειρό σου.… Διαβάστε περισσότερα