Παράξενες μέρες, ντυμένες θηρία,
πικρό κολατσίζουν ψωμί στο μιντέρι.
Ποιος ξέρει Σαλώμη τις λεν ή Μαρία,
αν κρίνο βαστούν ή μια σπάθα στο χέρι.
Πικρό κολατσίζουν ψωμί στο μιντέρι
τελώνες κι επαίτες, αμνοί, Φαρισαίοι.
Αν κρίνο βαστούν ή μια σπάθα … Διαβάστε περισσότερα
Φέρτε μου έναν πιγκουΐνο
για να μάθω να γλιστρώ.
Άσπρη έγινε η αυλή μου,
μες στο χιόνι θα χωθώ.
Φέρτε μου έναν πιγκουΐνο
να χορέψουμε ταγκό.
Έχω γίνει παγωτό!
Φέρτε μου έναν πιγκουΐνο
να μου μάθει πατινάζ
και τον κύριο … Διαβάστε περισσότερα
Μία ζητιάνα κουρελού, μια Μπάμπω, μία Γραία,
στη χώρα τούτη που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα,
από τα γεννοφάσκια της τη βάφτισαν Παιδεία,
μα πότε ακούει στο Ζωζώ και πότε στο Ερινύα.
Εφτά ντουζίνες υπουργοί, μιλιούνια βουλευτάδες,
στο πηγαδίσιο το νερό … Διαβάστε περισσότερα
Τι ’χες, Γιάννη; Τι ’χα πάντα:
το φωτόσπαθο στην τσάντα.
Η φυλή σου δεν μασάει,
γιατί είσαστε Τζεντάι!
Υπουργοί και υπουργίνες,
λογιστές, δικηγορίνες,
παίρνουνε όλα τα μέτρα,
με γεμάτη τη φαρέτρα.
Ανά 7 θα ορκιστούνε,
μ’ αποστάσεις θα σταθούνε.
25 … Διαβάστε περισσότερα
Ο Οκτώβριος αποχωρεί
κι έρχονται νέα μέτρα.
Μπαμπέση κορωνοϊέ,
γεμάτη έχεις φαρέτρα.
Σε μπαρ κι εστιατόρια
μπιστρό και καφενεία
κερνάνε αντισηπτικό
κι ένα ζουρλομανδύα.
Μπουκιά και μάσκα εναλλάξ,
γουλιά και μάσκα πάλι.
Πώς να μην κάτσει στο λαιμό
το σνίτσελ … Διαβάστε περισσότερα
Απόψε είδα όνειρο
πως πήγαινα σχολείο
σε ένα υπερσύγχρονο,
κατάφωτο ενυδρείο.
Δεν χρειαζόταν να φορώ
στο πρόσωπό μου μάσκα,
γιατί τ’ ωραίο μου σκάφανδρο
είχε μοδάτη κάσκα.
Δύτρια ήμουν άπαιχτη
και ψάρια οι μαθητές μου.
Τα πάντα … Διαβάστε περισσότερα
Τώρα μ’ ακούς;
Αιώνες σου ψιθύριζα παραλογές
μήπως σταθείς για μια στιγμή να μ’ αντικρίσεις,
να μοιραστείς το αρυτίδωτο φιλί μου.
Μα εσύ είχες σε βάθος άπατο ποντιστεί,
κάτω απ’ την κρούστα διαδρομής πεπατημένης.
Τώρα μ’ ακούς;
Μόνο η δική … Διαβάστε περισσότερα
Κύριε, έχε διπλά το νου σου
στους μικρούς θεούς και βοηθούς σου.
Το λευκό τους ιμάτιο κάμε πανοπλία αδιαπέραστη.
Κάθε κουμπί του ν’ ασφαλίζει αεροστεγώς απ’ τον ολοφυρμό.
Πέμψε το δίκταμο, τη μέντα, τη λουϊζα, το φασκόμηλο
για περιφρούρηση αέναη
Η ερώτηση αυτή πάντα μου φαίνεται παράξενη. Τόσο παράξενη όσο και η ερώτηση “Τι να κάνω με τα παιδιά στο σχολείο;”. Από πότε το να έχουμε παιδιά κοντά μας είναι πρόβλημα; Τι να πουν και οι γονείς που δοκιμάζονται σε … Διαβάστε περισσότερα
Οι γιορτές ήρθαν και πέρασαν όπως κάθε χρόνο. Και έμεινε η γνωστή υποχρέωση να ξεστολίσουμε το σπίτι. Που για μια οικογένεια, όπως η δική μας, με μικρό παιδί, δεν το λες απλώς στολισμένο. Γιατί εκτός από κατοικία είναι μαζί και … Διαβάστε περισσότερα