Σχολείο μου ταλαίπωρο…

Σχολείο, θέλεις managers
που σαλαγούν τ’ αρνάκια
και κάθε μια ανάσα σου
τσεκάρουν σε κουτάκια;

Σχολείο, θέλεις φύλακες
με ρόπαλα στα χέρια,
ή μήπως στόχους κι όνειρα
που φτάνουν ως τ’ αστέρια;

Σχολείο, θέλεις πρόγραμμα
θηλιά στον τράχηλό σου,
ή μήπως μία διέξοδο
να βρεις τον εαυτό σου;

Σχολείο, θες στρατόπεδο
να γίνει η αφεντιά σου,
ή μήπως μία αγκαλιά
για όλα τα παιδιά σου;

Σχολείο, θέλεις χορηγούς
για ν’ αποκτάς αξία,
ή σου αρκεί να νοιάζεται
στ’ αλήθεια η Πολιτεία;

Σχολείο, θέλεις δάσκαλο
με πρόσωπο και ήθος,
ή μήπως έναν αριθμό
χαμένο μες στο πλήθος;

Σχολείο, θέλεις δήμαρχο
να σε τιμά στην πράξη,
ή μόνο πριν τις εκλογές
να λέει πως θα σε φτιάξει;

Σχολείο, θέλεις άρχοντες
που σ’ εγκαλούν σε δίκες,
ή φωτεινούς αρχάγγελους
να σ’ οδηγούν σε νίκες;

Σχολείο μου ταλαίπωρο,
πες τους τι θες να είσαι.
Τ’ ανάστημά σου όρθωσε
και τους ζυγούς σου λύσε.

5 Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών