Το ποίημα είναι παράθυρο σε τοξωτό περβάζι,
ορθάνοιχτο σε πράγματα που ο νους μας δεν τα βάζει.
Το ποίημα είναι φρουτόδεντρο σ’ ωραίο περιβόλι,
που ανθίζει και καρποφορεί και το θαυμάζουν όλοι.
Το ποίημα είν’ αστρόπλοιο σε θάλασσα μεγάλη,
που … Διαβάστε περισσότερα
Ήταν το σήμα κατατεθέν του νησιού. Χρόνια τώρα, δεν τον κατοικούσε μόνιμα φαροφύλακας. Οι νέες τεχνολογίες είχαν κάνει περιττή τη συνεχή ανθρώπινη παρουσία. Λειτουργούσε πλέον με ενέργεια που εξασφάλιζαν αυτόματα φωτοβολταϊκά συστήματα. Κάθε δεκαπέντε μέρες, ωστόσο, ο φαροφύλακάς του τον … Διαβάστε περισσότερα
Δεν έχεις λόγια, λες, και ντύνεσαι ρημάδι,
μήπως κρυφτεί της ανομίας σου το σημάδι.
Μα έχεις στρώμα, δυο καρέκλες και τραπέζι
και το παιδί σου πλάι αμέριμνο να παίζει.
Δεν έχεις άλλη υπομονή, λες, και φωνάζεις.
Συνομωσίες κι ανεπάρκειες μηρυκάζεις.… Διαβάστε περισσότερα
Έλα! Δεν θες να ταξιδέψεις; Μην αργήσεις!
Κάθε σελίδα μου γλυκά να ψηλαφίσεις.
Κοντά μου κάθε σου στιγμή θα είναι αλήθεια.
Δεν θα την πνίγουν το καθήκον κι η συνήθεια.
Δίπλα μου όλες οι σκιές θα έχουν χρώμα.
Τα όνειρά … Διαβάστε περισσότερα
Σχολείο, θέλεις managers
που σαλαγούν τ’ αρνάκια
και κάθε μια ανάσα σου
τσεκάρουν σε κουτάκια;
Σχολείο, θέλεις φύλακες
με ρόπαλα στα χέρια,
ή μήπως στόχους κι όνειρα
που φτάνουν ως τ’ αστέρια;
Σχολείο, θέλεις πρόγραμμα
θηλιά στον τράχηλό σου,
ή … Διαβάστε περισσότερα
Σε χρόνους λένε οι γραφές παλιούς και ξεχασμένους,
γεμάτα ήταν τα νησιά μ’ ανθρώπους διψασμένους.
Τη μοίρα τους δεν κάτεχαν πως να την κουλαντρίσουν
και όργωναν τα πέλαγα μήπως και καζαντίσουν.
Παιδιά λιγνά κι αψίκορα σα νιούτσικα φυντάνια
τις μάνες … Διαβάστε περισσότερα
Πως είναι να ‘σαι άπατρις
στου κόσμου την αντάρα,
να μη γνωρίζεις που θα πας
όταν θα πέσει η μπάρα;
Πως είναι να ‘σαι αδύναμος
στων λύκων το κοπάδι,
να τρέμει η καρδούλα σου
αν θα τη βγάλεις λάδι;
Πως … Διαβάστε περισσότερα
Τα ψέματα δεν τα συμπάθησα ποτέ, ούτε στ’ αλήθεια, ούτε στα ψέματα. Δεν θα σας πω ψεματάκι, λοιπόν, “για το καλό”. Χορτάσαμε από ψεύτικους λόγους, ψεύτικους ανθρώπους, ντυμένους συγγενείς, νονούς, φίλους, συναδέλφους, συντρόφους, πολιτικούς…
Τον Απρίλη, τον μεσαίο μήνα
Πως γίνεται σε μια στιγμή πυρά το πανηγύρι
κι εκειός που πριν σε δόξαζε, τώρα σε κατασύρει;
Δεν ένιωσες, Πανάρετε, σκληρά πως θα πεθάνεις,
αν το τολμούσες στ’ Άβατο γάμο κρυφό να κάνεις;
Αστόχαστα πως άφησες τον πόθο να φτερώσει,… Διαβάστε περισσότερα
Είμαι η αθέατη πλευρά σου,
που κλαίει στο φωταγωγό,
όταν το θαύμα που προσμένει,
φαντάζει τόσο μακρινό.
Είμαι η αθέατη πλευρά σου,
αυτή που δεν μπορεί να δει,
μα προχωρά μες στο σκοτάδι
κι ας φέγγει όσο ένα κερί.
Είμαι … Διαβάστε περισσότερα