Με άλμα

Ποιος θέλει να κατακαώ,
βορά να γίνω στο Κακό
και στάχτη στο περβάζι;
Ποιος τη φουντώνει τη φωτιά
κι όταν με πνίγει το γλεντά
και ύπουλα καγχάζει;

Ποιος έχει φίδια για μηρούς
και τους εχθρούς μου κολλητούς
με μάτια φλογισμένα,… Διαβάστε περισσότερα

Παναγία Λαμπηδόνα

Μες στου βουνού την αγκαλιά και πλάι στην αλμύρα
ξωμένει μια αρχόντισσα σε κήπο θρονιασμένη.
Δεν έχει πλούτη αμύθητα και δεν φορεί πορφύρα.
Τα διαβατάρικα πουλιά σιμά της απαγκιάζουν.

Στα μάτια της δροσόνερα και μύρα αναβλύζουν.
Αρκεί από ένα βλέμμα … Διαβάστε περισσότερα

Έρωτες του καλοκαιριού

Μελτέμι ήρθε απ’ το βοριά κι έβρεξε πεφταστέρια
κι εσύ σαν άμμος γλίστρησες μες απ’ τα δυο μου χέρια.

Δεν ήσουνα κυματισμός ή αύρα του πελάγου,
γιατί είχες στ’ ακροδάχτυλα το άγγιγμα του πάγου.

Εγώ στη φουσκοθαλασσιά βουτούσα σα δελφίνι… Διαβάστε περισσότερα

Νέα Αργώ

Δεν θέλω άλλο κόκκινο,
κατάπιε κάθε χρώμα.
Μου μαύρισε όσα ήξερα
κι όσα δεν είδα ακόμα.

Δεν θέλω άλλα σχόλια
μπρος στ’ άψυχα κουφάρια.
Ας κλάψουν κι ανασκουμπωθούν
όσοι είναι παλικάρια.

Δεν θέλω άλλα πειθήνια
αυτιά σε ατροφία.
Γι’ αρνιά … Διαβάστε περισσότερα

Εσένα

Το καλοκαίρι πάντα εσένα θα θυμίζει.
Η ομορφιά σου σαν αιθέρας θ’ αρμενίζει
πάνω από πέλαγα, βουνά και πολιτείες
και θα μυρώνει των καιρών τις αλχημείες.

Στον ενεστώτα εγώ για σένα θα μιλάω,
θα ’σαι μαζί μου όπου σταθώ και … Διαβάστε περισσότερα

Η δική μου η κατάσταση

Η δική μου η κατάσταση
μια ατέλειωτη επανάσταση
τα πικρά να βρουν γλυκύτητα
και τα άπιαστα βαρύτητα.

Η δική μου η κατάσταση
μια οδύσσεια σ’ άλλη διάσταση
οι θυμοί να ξενιτεύονται
και οι πόνοι να μαραίνονται.

Η δική μου η … Διαβάστε περισσότερα

Στον άγνωστο Πολεμιστή, στην Περιστεριά

Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στον τόπο σου, ήξερα ότι θα με συνεπάρεις.
Οι γαλαντόμες ελιές πλάι στα ζωηρά πεύκα, η μοναχική γκορτσιά, τα κυπαρίσσια τα αιχμηρά.
Το χώμα το πηλώδες, το λαχταριστά κοκκινωπό, το ζαλωμένο με πλήθος μυστηριώδη … Διαβάστε περισσότερα

Ζεϊμπέκικο του Αυγούστου

Μεταμορφώσου Αύγουστε
κι από αλάνι γίνε
καρντάσι και καλόπαιδο
και έτσι πάντα μείνε.

Μεταμορφώσου Αύγουστε,
κατέβα απ’ την καλντέρα,
γιατί εσύ ’σαι αθάνατος
κι εμείς ριπές του αγέρα.

Μεταμορφώσου Αύγουστε,
και κάλμαρε λιγάκι.
Μην κρύβεις απ’ τα μάτια μας
του … Διαβάστε περισσότερα

Στον Φ. Γ. Λόρκα (1898-1936)

Είδα εχθές στον ύπνο μου
πάλι τον Φεντερίκο
να πίνει το αψέντι του
παρέα μ’ ένα λύκο.

Είχε στα μάτια τη σιωπή
μιας άγριας ορχιδέας
και στα μαλλιά του έπαιζε
χρυσός ερωτιδέας.

Γύρω αμπέλια και ελιές
καρπό στην πέτρα δέναν,… Διαβάστε περισσότερα

Η Παναγιά και ο φάρος

Σε χρόνους λένε οι γραφές παλιούς και ξεχασμένους,
γεμάτα ήταν τα νησιά μ’ ανθρώπους διψασμένους.
Τη μοίρα τους δεν κάτεχαν πως να την κουλαντρίσουν
και όργωναν τα πέλαγα μήπως και καζαντίσουν.

Παιδιά λιγνά κι αψίκορα σα νιούτσικα φυντάνια
τις μάνες … Διαβάστε περισσότερα