Ποια είναι εκείνη η δύναμη
που όρθιο σε κρατάει
όταν χτυπάει ο κεραυνός
κι ο λύκος αλυχτάει;
Ποια είναι εκείνη η δύναμη
που στέλνει την ελπίδα
καϊκι καλοτάξιδο
μετά την καταιγίδα;
Ποιος ξέρει τι θα του συμβεί
στο γύρισμα του … Διαβάστε περισσότερα
Τα καινούργια μας θα γίνουνε παλιά,
όλοι οι γέροντες υπήρξανε μωρά.
Η αναχώρηση θα έχει γυρισμό,
ο ερχομός σου θα φέρει το φευγιό.
Το σποράκι θα θρέψει το βλαστό
και εκείνος θα προσφέρει τον καρπό.
Ο καρπός, αν δεν κοπεί … Διαβάστε περισσότερα
Έχωσα σε μια γλάστρα στο μπαλκόνι μας μερικά σποράκια που μάζεψα πριν τρία χρόνια από την παραλία στα Λεγραινά, όπου ακόμη διατηρούνται κάποιες αμμοθίνες. Δεν πίστευα ότι θα φυτρώσουν, η άμμος, η ακρογιαλιά είναι η δική τους πατρίδα. Όταν πριν … Διαβάστε περισσότερα
Το χώμα πλάι στο νερό,
το σώμα πλάι στο πνεύμα,
άλλοι το είπαν ομορφιά
κι άλλοι του χάους νεύμα.
Το δάκρυ πλάι στο φιλί
και τ’ άστρο στο σκοτάδι
άλλοι το είπανε ζωή
κι άλλοι λειμώνα του Άδη.
Το άνθος … Διαβάστε περισσότερα
Απ’ τ’ ωσαννά ως τ’ ανάθεμα
ένα ταξίμι δρόμος
κι εκεί που λες ανάσανα
σε μαραγκιάζει ο πόνος.
Από το δείλι ως την αυγή
όνειρα κι εφιάλτες
γράφονται και ξεγράφονται
στου βίου σου τις πλάτες.
Σαν κλέφτης, δερβισόπαιδο
στο έλεος … Διαβάστε περισσότερα
Να μπω μες στα παπούτσια σας
και στα παθήματά σας,
να νιώσω τον απόηχο
από τα βήματά σας;
Ή να καθίσω χαλαρά,
κοκόνα στην ουρά μου
κι απλώς να σας παρατηρεί
η μεγαλειότητά μου;
Στ’ αλήθεια μου είναι δύσκολο
να … Διαβάστε περισσότερα
Ήταν κάποτε μια χώρα που οι κάτοικοί της δεν μιλούσαν. Ένας σκληρόκαρδος αφέντης κατακτητής τους είχε φιμώσει. Πέρασαν τέσσερις αιώνες φιμωμένοι. Ώσπου πίστεψαν ότι δεν είχαν ούτε στόμα ούτε μιλιά. Έπρεπε, όμως, να συνεχίσουν να ζουν και να επικοινωνούν μεταξύ … Διαβάστε περισσότερα
Αγώνας να ’σαι καθαρός,
μα πιο πολύ να μείνεις.
Ίδιος κι εσύ με τους πολλούς
όλοι θέλουν να γίνεις.
Σε λίμνη πλάι αμόλυντη
κι αν στήσεις το τσαρδάκι,
ο βάλτος θα σε πολιορκεί
από μικρό παιδάκι.
Σε ηλιόλουστη κορφή
κι … Διαβάστε περισσότερα
Ζόρικη είναι η μοναξιά
κι όλοι την αποφεύγουν,
απ’ το βαρύ τον ίσκιο της
το στρίβουν και ξεφεύγουν.
Μα εγώ την έχω στα ψηλά,
στο εικονοστάσι μέσα
και σαν θεό την προσκυνώ,
γιατί έχει αλήθεια, μπέσα.
Όταν αντίκρυ μου σταθεί… Διαβάστε περισσότερα
Άλλος ξυπνάει τη χαραυγή
για βάρδια στην εντατική
και άλλος τραγουδάει
από ένα μπαρ γυρνάει.
Άλλος ιδρώνει, αγκομαχά
το κομπρεσέρ βροντοχτυπά
κι άλλος με μαύρο βέλο
σχολιάζει τον Οθέλλο.
Άλλος στην πλώρη φορτηγού
το κύμα οργώνει του γιαλού
κι άλλος … Διαβάστε περισσότερα