Η δική μου η κατάσταση
μια ατέλειωτη επανάσταση
τα πικρά να βρουν γλυκύτητα
και τα άπιαστα βαρύτητα.
Η δική μου η κατάσταση
μια οδύσσεια σ’ άλλη διάσταση
οι θυμοί να ξενιτεύονται
και οι πόνοι να μαραίνονται.
Η δική μου η … Διαβάστε περισσότερα
Η δική μου η κατάσταση
μια ατέλειωτη επανάσταση
τα πικρά να βρουν γλυκύτητα
και τα άπιαστα βαρύτητα.
Η δική μου η κατάσταση
μια οδύσσεια σ’ άλλη διάσταση
οι θυμοί να ξενιτεύονται
και οι πόνοι να μαραίνονται.
Η δική μου η … Διαβάστε περισσότερα
Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στον τόπο σου, ήξερα ότι θα με συνεπάρεις.
Οι γαλαντόμες ελιές πλάι στα ζωηρά πεύκα, η μοναχική γκορτσιά, τα κυπαρίσσια τα αιχμηρά.
Το χώμα το πηλώδες, το λαχταριστά κοκκινωπό, το ζαλωμένο με πλήθος μυστηριώδη … Διαβάστε περισσότερα
Χωρίς εσένα θα χαθώ
στη μοναξιά θα μαραθώ.
Χωρίς εμένα θα χαθείς
από την έλλειψη τροφής.
Χωρίς εσένα η ζωή
θα μοιάζει κούπα αδειανή.
Χωρίς εμένα τα φτερά
θα φτάνουν σ’ έρημα νησιά.
Χωρίς εσένα το πρωί
θα είναι μάταιο … Διαβάστε περισσότερα
Να ’χα φτερά ασυγκράτητα
απ’ ασημένια γάζα,
να δώσω μια, ν’ αναληφθώ,
στα ουράνια τα γαλάζια.
Να μη μ’ αγγίζουν οι κραυγές
κι οι στάχτες των ανθρώπων,
να σεργιανίζω στις χαρές
παραδεισένιων τόπων.
Το Νικηφόρο, τη Μαντώ
και τη μικρή … Διαβάστε περισσότερα
Δυο μονοπάτια ανοίγονται μπρος στην αρχή του κόσμου.
Το ένα είναι της μυρτιάς, το άλλο είναι του δυόσμου.
Απλώνει φύλλο η μυρτιά, πράσινο, όλο χάρη
του Ορφέα και του Απόλλωνα στολίζει το δοξάρι.
Γιομίζει ο δυόσμος ευωδιά ξέφωτα και ρουμάνια,… Διαβάστε περισσότερα
Πήρα τζουρά γλυκόλαλο και πένα φιλντισένια
και στα ταξίμια πόντισα την πιο κρυφή μου έννοια.
Γιατί έπιασαν τα μάτια σου κι όλα τα φυλακώσαν
και μες στα φυλλοκάρδια μου τρία καρφιά καρφώσαν.
Το πρώτο γράφει σ’ αγαπώ, το δεύτερο σε … Διαβάστε περισσότερα
Χλωρό αστράκι με κοιτά,
το μπόι μου μετράει.
Μια στάλα είναι, μια μπουκιά
κι όμως μοσχοβολάει.
Στην άμμο έχει το κορμί,
τη ρίζα στην αλμύρα.
Κι εγώ ρωτώ πόσο βαριά
τη μοίρα μου να πήρα.
Πατρίδα του έχει τη στιγμή… Διαβάστε περισσότερα
Μου λες πως πάγωσε ο καιρός,
θα πέσει κουκοσάλι.
Τα πέλαγα αγριέψαν,
χαμός κι ανεμοζάλη.
Μου λες θα έρθουν θύελλες,
χιονιάς θα μας σκεπάσει
και όσα καταφέραμε
μπορεί να τα χαλάσει.
Μα εγώ απλά χαμογελώ
στης παραστιάς το πλάι.
Τη … Διαβάστε περισσότερα
Ήθελα να ’μουν έλατος σ’ απόκρημνη ραχούλα,
ολόρθος με το σούρουπο, καθώς με την αυγούλα.
Να ’χω τη ρίζα σκαλωσιά μες στου γκρεμνού τη φλέβα
και στο πιο τροφαντό κλαδί να κάθεται η Εύα.
Θηλιά να πλέκει απ’ τ’ ουρανού … Διαβάστε περισσότερα
Υπήρξα κάποτε κι εγώ μία Χιονάτη
πλάι σ’ ένα Πρίγκιπα με σεντεφένιο άτι.
Τώρα ο χρόνος που περνά με πασπαλίζει
με μια λευκότητα που τη φθορά κομίζει.
Υπήρξα κάποτε κι εγώ Παραμυθένια
με περιπέτειες πολλές, μα δίχως έννοια.
Τώρα σκαλώνω … Διαβάστε περισσότερα