Αχού, γιατί να σπάσω;
Τι ακόμη θα περάσω
πια μέσα στα σκουπίδια,
μακριά απ’ τα παιχνίδια;
Ποιο άτσαλο παιδάκι
δεν πρόσεξε λιγάκι,
μου φέρθηκε με βία;
Δεν είχα προστασία…
Τραυματισμένο, μόνο,
γιατί με τόσο πόνο
να χάσω τη χαρά μου,… Διαβάστε περισσότερα
Το σχολείο είναι φάρος,
της καρδιάς μας οδηγός.
Το καράβι μας σαλπάρει,
ταξιδεύει πάντα εμπρός!
Κάθε μέρα που περνάει
είναι μια καινούργια αρχή.
Μεγαλώνουμε παρέα
κι ομορφαίνει η ζωή.
Και αν έρθουνε φουρτούνες
και χαλάσει ο καιρός,
κάθε ζώο και … Διαβάστε περισσότερα
Ρωτάς πως είναι δυνατό
να βλέπω στα σκοτάδια,
τα μάτια μου αφού γέμισαν
με δάκρυα και σημάδια.
Ρωτάς πως είναι δυνατό
να γράφω δίχως χέρια,
αφού κομμάτια έγιναν
στου κόσμου τα μαχαίρια.
Ρωτάς πως είναι δυνατό
ακόμη να πορίζω
στις … Διαβάστε περισσότερα
Το ποίημα είναι παράθυρο σε τοξωτό περβάζι,
ορθάνοιχτο σε πράγματα που ο νους μας δεν τα βάζει.
Το ποίημα είναι φρουτόδεντρο σ’ ωραίο περιβόλι,
που ανθίζει και καρποφορεί και το θαυμάζουν όλοι.
Το ποίημα είν’ αστρόπλοιο σε θάλασσα μεγάλη,
που … Διαβάστε περισσότερα
Τι είναι πλέον θησαυρός
που λάμπει, δεν τυφλώνει,
σε έναν κόσμο τόσο αψύ
με δράκους στο τιμόνι;
Τι είναι πια τόσο ακριβό
που σβήνει την αυθάδεια
και μάχεται ακούραστα
νικώντας τα σκοτάδια;
Τι είναι λάδι και ψωμί
με ζάχαρη από … Διαβάστε περισσότερα
Περάσαμε καταπληκτικά συμμετέχοντας στη βιβλιοφιλική δράση των Εκδόσεων Υδροπλάνο με τίτλο “Ταξίδι στον Πλανήτη Βιβλίο!”. Πρώτα διαβάσαμε προσεκτικά και συζητήσαμε τους όρους και τους κανόνες συμμετοχής στο διαγωνισμό.
Μετά προχωρήσαμε σε έναν “καταιγισμό ιδεών” που οδήγησε σε ψηφοφορία, ώστε να … Διαβάστε περισσότερα
Έναν καιρό και μια φορά
την Άνοιξη ζητούσα.
Είχε αργήσει να φανεί
κι εγώ ανησυχούσα.
Πήρα το δρόμο το μακρύ,
κάθε μικρό σοκάκι,
παρέα με μια μέλισσα
κι ένα χρυσομυγάκι.
Την πρώτη μέρα στάθηκα
σ’ ένα ποτάμι πλάι.
-Που είναι … Διαβάστε περισσότερα
Έλα! Δεν θες να ταξιδέψεις; Μην αργήσεις!
Κάθε σελίδα μου γλυκά να ψηλαφίσεις.
Κοντά μου κάθε σου στιγμή θα είναι αλήθεια.
Δεν θα την πνίγουν το καθήκον κι η συνήθεια.
Δίπλα μου όλες οι σκιές θα έχουν χρώμα.
Τα όνειρά … Διαβάστε περισσότερα
Πόσο θα ’θελα να ήμουν
μια αρκούδα καφετιά,
που φαρδιά πλατιά κοιμάται
σε απάνεμη σπηλιά.
Να γεμίζω την κοιλιά μου
με βατόμουρα γλυκά,
αγριοφράουλες και μήλα,
καστανάκια τραγανά.
Με φουντούκια, βελανίδια
κι από πάνω για γλυκό
μέλι νόστιμο, χρυσάφι,
θυμαρίσιο … Διαβάστε περισσότερα