Λευκάδας γραφές

Δελτίο ταυτότητας

Ένα καράβι έχει ριζώσει στο αυτί μου.

Αδημονεί να καμακώσει την ψυχή μου.

Δεν είσαι μαύρη σημαδούρα, μου σαλπίζει.

Κοντά σου κάθε μελλοθάνατος ελπίζει.

Εγώ σκυφτή ψάχνω κοχύλια στο λαιμό σου.

Εσύ κοιμάσαι και ξυπνάει τ’ όνειρό σου.… Διαβάστε περισσότερα

“Η θάλασσα βαθιά αποκοιμισμένη…”

«Κι ήτανε τόσο η θάλασσα βαθιά αποκοιμισμένη,
που ’βλεπες μες στα βάθη της ανάποδα χτισμένη
την όμορφην ακρογιαλιά, τα σπίτια, το ξωκλήσι
τον πύργο τον απάτητο, τη μαρμαρένια βρύση».
Αριστοτέλης Βαλαωρίτης
Χρόνους απροσμέτρητους στο νησιωτικό καρτέρι αλήτευα και σίτευα. Περίμενα
Διαβάστε περισσότερα

Η λεπτομέρεια

Η λεπτομέρεια
είν’ η κρυφή προσωπική μου ιέρεια.
Με γοητεύει
και τη φουρτούνα μες στις φλέβες μου ημερεύει.
Κάποιες φορές
ανοίγει πέρασμα εντός μου,
για να διαβεί
ο πιο αντίξοος εαυτός μου.
Άλλες φορές
σκάβει μια λίμνη ατλαζένια,
μήπως φωλιάσει
Διαβάστε περισσότερα

Λέων και Κοντάραινα (Λευκαδίτικο)

Εις τον παλιό καλό καιρό στ’ ωραίο Λευκονήσι,
μια ιστορία έλεγαν απ’ την αυγή ως τη δύση,
για ένα νέο δυνατό κι άφοβο σαν λιοντάρι,
που έπαιζε στα δάχτυλα το ξίφος, το κοντάρι.
Τον πύργο είχε τρίπατο μες στο Μαραντοχώρι,
Διαβάστε περισσότερα