Στο Μάνο Ελευθερίου

Και τώρα, Κύριε, που απερίσπαστος υψώνεσαι,
πράος να γράψεις τ’ ωραιότερό σου ποίημα,
πόσα αηδόνια, αναλογίζομαι, αταξίδευτα
θ’ αξιωθούνε του πρωτόμπαρκου το χρίσμα.

Κάποτε σου ’στειλα στιχάκια μου παράφορα,
που απ’ το κουκούλι τους τα πίεζα να βγούνε
και μου … Διαβάστε περισσότερα

Στον Φ. Γ. Λόρκα (1898-1936)

Είδα εχθές στον ύπνο μου
πάλι τον Φεντερίκο
να πίνει το αψέντι του
παρέα μ’ ένα λύκο.

Είχε στα μάτια τη σιωπή
μιας άγριας ορχιδέας
και στα μαλλιά του έπαιζε
χρυσός ερωτιδέας.

Γύρω αμπέλια και ελιές
καρπό στην πέτρα δέναν,… Διαβάστε περισσότερα

Κομποσκοίνι

Όποιος δεν φυλακίστηκε
στου Ανήλιαγου το κάστρο,
δεν ξέρει τι ’ναι σκοτεινιά
και τι φλογάτο άστρο.

Όποιος ποτέ δεν πάλεψε
στου Διγενή τ’ αλώνια,
δεν ξέρει τι ’ναι ξενιτιά,
φευγάτα χελιδόνια.

Όποιος δεν παραστράτησε
στου έρωτα την αιθάλη,
δεν ξέρει … Διαβάστε περισσότερα

Στον Κώστα Καρυωτάκη

Ν’ αναφωνήσω έκπληκτη προς τι ο θάνατός σου,
καθώς μια τάχα αδαής, νωθρή συνάδελφός σου,
δεν θα το πράξω, σχώρα με, θλιμμένε ποιητή μου,
γιατί η φτιάξη σου η πικρή θυμίζει τη δική μου.

Συχνά πυκνά ορθώνεται μπροστά μου ένας

Διαβάστε περισσότερα