Πάρε μου λίγη υπομονή κι εμφύσησέ μου αγέρι,
να στάξει μέσα μου δροσιά, μια σκούνα να μου φέρει,
για να με ξεσηκώσουνε τα ολόλευκα πανιά της
και ν’ αρμενίζω ελεύθερη βαθιά στα πέλαγά της.
Να ’ναι τα κύματα βουνά και … Διαβάστε περισσότερα
Πάρε μου λίγη υπομονή κι εμφύσησέ μου αγέρι,
να στάξει μέσα μου δροσιά, μια σκούνα να μου φέρει,
για να με ξεσηκώσουνε τα ολόλευκα πανιά της
και ν’ αρμενίζω ελεύθερη βαθιά στα πέλαγά της.
Να ’ναι τα κύματα βουνά και … Διαβάστε περισσότερα
Πέντε και κάτι. Το χάραμα σήμερα κέρασε αγέρα μυρωμένο από τους βασιλικούς, τις μαντζουράνες, το δυόσμο και τη ρίγανη στις γλάστρες, ανοιχτές -επιτέλους- μπαλκονόπορτες και κουρτίνες κυματούσες. Ασυνήθιστα έλαμπαν δυο άστρα πάνω από την απέναντι πολυκατοικία. Είχε κάτι το σαγηνευτικά … Διαβάστε περισσότερα
Κλυδωνίζομαι.
Ανάμεσα στο πριν και στο μετά, στο φανερό και στο απόκρυφο.
Στο μέλι και στ’ αγκάθι.
Στην πέτσα μου και στο κατακάθι.
Ανυπομονώ για ουρανό.
Γυρεύω αστρίτες έρποντας σε υποθαλάσσιες, αιμάτινες κατακόμβες.
Ανατρανίζομαι, ομφαλοσκοπώ.
Μια μελωδία υπόκωφη εξοπλίζω.
Έλα … Διαβάστε περισσότερα
Και τώρα, Κύριε, που απερίσπαστος υψώνεσαι,
πράος να γράψεις τ’ ωραιότερό σου ποίημα,
πόσα αηδόνια, αναλογίζομαι, αταξίδευτα
θ’ αξιωθούνε του πρωτόμπαρκου το χρίσμα.
Κάποτε σου ’στειλα στιχάκια μου παράφορα,
που απ’ το κουκούλι τους τα πίεζα να βγούνε
και μου … Διαβάστε περισσότερα
Επειδή οι γονείς έμειναν ορφανοί
από παιδιά κι από συμπόνια
Επειδή οι αγαπημένοι αποποιήθηκαν
την ωραιότητα της χαράς και το απόγειο των τέρψεων
Επειδή οι μέρες γέμισαν ψίχουλα οργής
και σπόρους ναρκισσευομένων ειδήσεων
Επειδή οι νύχτες ασπάστηκαν κλάματα
βραχυκυκλωμένων εκρηκτικών … Διαβάστε περισσότερα
Οι κήποι μου οι κρεμαστοί
δεν είν’ στη Βαβυλώνα.
Ψάξε στις φτωχογειτονιές
και στον παλιό στρατώνα.
Οι κήποι μου οι κρεμαστοί
βασιλικό μυρίζουν
και εποχές που πέρασαν
και πίσω δεν γυρίζουν.
Στους κήπους μου τους κρεμαστούς
φωλιάζουν χελιδόνια,
που πάντα … Διαβάστε περισσότερα
Μια σκονισμένη άνοιξη στα μάτια σου απαγκιάζει,
εδώ ο κόσμος χάνεται κι εκείνη δεν τη νοιάζει.
Γερνούν πριν απ’ την ώρα τους τα έμβρυα στις μήτρες,
μα οι τραπεζίτες νοιάζονται μονάχα για τις ρήτρες.
Μπροστά απ’ το λαβύρινθο ξεπέζεψε, στοχάσου… Διαβάστε περισσότερα
Καρδιά μου, βρες τη δύναμη
ξανά να τραγουδήσεις
κι από τα τόσα σου δεσμά
τα πιο πικρά να λύσεις.
Δεν ξέρω τι ’ναι η δύναμη
και πως την αποκτούνε.
Εγώ μονάχα να χτυπώ
ξέρω κι ας με χτυπούνε.
Καρδιά μου, … Διαβάστε περισσότερα