Χθες θα γιόρταζε η αδερφή ψυχή μου που αναλήφθηκε
μαραγκιάζοντας κάθε μου καλοκαίρι
Αναρίθμητες εστίες πικραμύγδαλου
φουντώνουν σε ολόκληρη την επικράτεια
ενώ κάποιοι αμέριμνοι και άχαροι περδικολαλούν
«Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν»…
Κράτησα στη χούφτα μου το ομοίωμα ενός … Διαβάστε περισσότερα
Category Archives: Ταξίδια
Ο τόπος που ‘μαι ζωντανή
Ο τόπος που ’μαι ζωντανή,
έχει κλαδιά και φύλλα
κι έναν μικρούλη πρίγκιπα
να παίζει κατρακύλα.
Ο τόπος που ’μαι ζωντανή,
είναι τραχύς κι ωραίος.
Όταν γεννιέται, ήδη σοφός
κι όταν πεθαίνει, νέος.
Ο τόπος που ’μαι ζωντανή,
μυρίζει φως, … Διαβάστε περισσότερα
Φθινόπωρό μου
Πήρα το γνώριμο στρατί ν’ ανέβω στο βουνό μου,
να βρω το σταυραδέρφι μου και το φθινόπωρό μου.
Ήταν Σεπτέμβρης τρυγητής, λιγνός, μεγαλομάτης,
της Περσεφόνης το παιδί, το σπλάχνο της Εκάτης.
Είχε στα χέρια λιόκλαδα, στα μάτια δροσουλίτες
και στο … Διαβάστε περισσότερα
Η δική μου η κατάσταση
Η δική μου η κατάσταση
μια ατέλειωτη επανάσταση
τα πικρά να βρουν γλυκύτητα
και τα άπιαστα βαρύτητα.
Η δική μου η κατάσταση
μια οδύσσεια σ’ άλλη διάσταση
οι θυμοί να ξενιτεύονται
και οι πόνοι να μαραίνονται.
Η δική μου η … Διαβάστε περισσότερα
Στον άγνωστο Πολεμιστή, στην Περιστεριά
Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στον τόπο σου, ήξερα ότι θα με συνεπάρεις.
Οι γαλαντόμες ελιές πλάι στα ζωηρά πεύκα, η μοναχική γκορτσιά, τα κυπαρίσσια τα αιχμηρά.
Το χώμα το πηλώδες, το λαχταριστά κοκκινωπό, το ζαλωμένο με πλήθος μυστηριώδη … Διαβάστε περισσότερα
Το φάντασμα του φάρου
Ήταν το σήμα κατατεθέν του νησιού. Χρόνια τώρα, δεν τον κατοικούσε μόνιμα φαροφύλακας. Οι νέες τεχνολογίες είχαν κάνει περιττή τη συνεχή ανθρώπινη παρουσία. Λειτουργούσε πλέον με ενέργεια που εξασφάλιζαν αυτόματα φωτοβολταϊκά συστήματα. Κάθε δεκαπέντε μέρες, ωστόσο, ο φαροφύλακάς του τον … Διαβάστε περισσότερα
Η βόλτα ενός Ιππότη
Οι τελευταίες ηλιαχτίδες της μέρας διαπερνούσαν γλυκά, σχεδόν ντροπαλά το συννεφένιο πάπλωμα που σκέπαζε τον ουρανό της Καρύστου. Το σούρουπο νότιζε απαλά και έντυνε με θαμπά, αναιμικά χρώματα το τοπίο στη νότια αυτή γωνιά της Ευβοϊκής γης. Η θάλασσα αναστέναζε … Διαβάστε περισσότερα
Φέγγος αμάραντο
Φεγγάρι ανέτειλε αργυρό με μάτια από οπάλι
κι έριξε μαύρη πετονιά στου κόσμου την αγκάλη.
Στο νότο είχε για δόλωμα έρωντα σταμναγκάθι,
και στο λεβάντε της αυλής των δυνατών τα πάθη.
Ας ήταν σφιχτοπλέξουδη η πετονιά του σκάλα,
σαν αίλουρος … Διαβάστε περισσότερα
Αν ήμουν όνειρο
Αν ήμουν όνειρο
Θα εισχωρούσα στο μεδούλι των κυμάτων
για ν’ αγγίξω το φτερούγισμα του ταξιδιού
Θα χάιδευα μ’ ανάσες σκιές τις σμαραγδένιες φυκιάδες
για να ριγήσουν οι αποκοιμισμένοι αμφορείς
Θα τρυγούσα αφροσταλίδες από το ερωτοπαίγνιο των δελφινιών
για να … Διαβάστε περισσότερα
Αχέροντας
Ένα ποτάμι είν’ η ζωή
στα σπάργανα της μέρας
κι εμείς τα πλατανόφυλλα
που τα φυσά ο αγέρας.
Άλλοτε πίσω στις πηγές
μας παίρνει και μας πάει
κι άλλοτε προς τις εκβολές
με βιάση μας κυλάει.
Συχνά πυκνά σκαλώνουμε
στις … Διαβάστε περισσότερα