Έλα να σου δείξω το Μπλε.
Είναι το μόνο χρώμα που δεν έχει σάρκα.
Κι όμως. Μπορεί και ανταριάζει κάθε αφύλαχτο σώμα.
Στον έρωτά του αν πέσεις, λένε, χάνεσαι.
Φυκιάδες πόθοι κατακλύζουν την ανάσα σου.
Κι είναι αδύνατο μετά να
Category Archives: Ταξίδια
Πεταλουδένιο
Αν το μπορούσα να τρυγώ τα λούλουδα του κόσμου,
με νέκταρ θα ξεδίψαγες, αυγερινέ και φως μου.
Πεταλουδένια μου ψυχή, φιλί μου κεχριμπάρι,
ποια μοίρα λαφροπάτητη ταξίδι θα σε πάρει;
Δεν έχω βιος να σου κρατώ, ορμήνια να σου δώσω,… Διαβάστε περισσότερα
Έτσι γράφονται τα ποιήματα…
Το ταξίδι μέσα μου
δεν έχει προβολείς που εκρήγνυνται
χειροκροτήματα που θωπεύουν
λόγια που φιδοσέρνονται
οθόνες αδηφάγες
επιτηδευμένους ακκισμούς
αστέρες θορυβοποιούς και
κακοφορμισμένα παίγνια.
Δεν έχει τροφή για τα μάτια του κόσμου.
Το ταξίδι μέσα μου
έχει κλίνες αξόδευτες, απέραντες,… Διαβάστε περισσότερα
Στο λιακωτό, ή Ανάβυσσος
Σ’ αυτό το καταφιλημένο απ’ την αρμύρα λιακωτό,
που έγκλειστη όσο τίποτα άλλο απεγνωσμένα το ποθώ,
Εκεί που γι’ άλλον εξαίσια ανατέλλει μια Λαμπρή
κι άλλος λιβάνι καίει σε μνημούρι λαξευτό,
Εκεί που ένα τέλος μια καινούργια ιστορία ξεκινά
και … Διαβάστε περισσότερα
Άνθος του βράχου
Σκιρτάει αποξεχασμένο στη γρανιτένια ρωγμή
Δείχνει να χαμογελά γιατί έτσι απαιτεί το χρέος
Ποτέ δεν ανήκε στην καθομιλουμένη
Η ρίζα του ανδρώνεται στη μοναξιά
Απ’ τους μαστούς ενός θαλασσομάχου κοινώνησε τη φουρτούνα και την άπνοια
Δεν του εγγυήθηκε κανείς ποτέ … Διαβάστε περισσότερα
Αχ η Γαλήνη
Αχ, η Γαλήνη
Ένα αλαβάστρινο αστέρι μες στη δίνη
Να την αγγίξει η ψυχή μου δεν αφήνει
Μόλις τολμήσω
Το σκοτεινό μου ουρανό να συγυρίσω
Και το διχτάκι μου στο διάβα της να ρίξω
Λέπια φοράει
Γοργά του κόσμου το … Διαβάστε περισσότερα
Ο δεκαπεντασύλλαβος του Αιγέα
Στου βράχου τ’ ακροφτέρουγο επόπτευες ολόρθος
και του πελάγου ο αχός γλυκόλαλος σαν όρθρος.
Στο στέρνο σου φωλιάζανε πανώρια αλμυροπούλια,
τσι δύσης ο αυγερινός, τσ’ ανατολής η πούλια.
Κι όταν ικέτης άπλωνες τα χέρια σαν κατάρτια,
λευκή παντιέρα γύρευες, ποτέ … Διαβάστε περισσότερα
“Οι καλικάντζαροι και ο μύλος τους”
“Οι καλικάντζαροι και ο μύλος τους” είναι από τα πλέον αγαπημένα μου κείμενα, που επέλεξα να συμπεριλάβω στο βιβλίο “Παραμύθια της Ίμβρου”. Επέλεξα να το αφηγηθώ σήμερα, παραμονή των Θεοφανείων, για ευνόητους λόγους. Αλλά και επειδή όλα όσα διαδραματίζονται
Λαμπηδόνα
Μες στον κρατήρα του ανυπότακτου χειμώνα
περιπλανιέσαι σα νιφάδα λαμπηδόνα.
Ο χρόνος γνέφει όπως φάρος στο μουράγιο:
ανάβει, σβήνει, όσο εσύ κάνεις κουράγιο.
Κάθε λογής πλέουν τριγύρω σου σκαριά
κι όσο αντιμάχεται το φως με τη σκουριά,
τη ρότα εσύ
Μια σχολική τσάντα γράφει…
Μ’ άφησαν μόνη σήμερα.
Με κλείδωσαν σε μια κρύα, σκοτεινή αίθουσα για όλο το Σαββατοκύριακο. Ούτε που σκέφτηκαν να μ’ αδειάσουν να ξελαφρώσω μια σταλιά, να πάρω αέρα. Να θυμηθώ την ελκυστική σιλουέτα μου, αυτήν που εμφανίζεται πλέον μόνο στις … Διαβάστε περισσότερα