Αχ καραντίνα, Μάρτιο μήνα,
τσίκνισες στο πίσω το μπαλκόνι,
μπάφιασε το έρμο χελιδόνι.
Όπου θες πια δεν σοφάρεις,
μόνο στο you tube σερφάρεις,
ντύθηκες πιτζαμομόρτης
και κοιμάσαι με τη μάσκα
και με μια μοδάτη κάσκα.
Καραντίνα, αχ καραντίνα.
Αχ καραντίνα,
«Τι θα ντυθεί φέτος ο Νικηφόρος;», με ρωτούσαν φίλοι και γνωστοί με το που μπήκε ο Φλεβάρης και φάνηκαν οι Απόκριες προ των πυλών. Έτσι, μπήκα στο διαδίκτυο για να πάρω καμιά ιδέα. Μετά από σερφάρισμα μόλις 5 λεπτών, πήρα … Διαβάστε περισσότερα
Παράξενες μέρες, ντυμένες θηρία,
πικρό κολατσίζουν ψωμί στο μιντέρι.
Ποιος ξέρει Σαλώμη τις λεν ή Μαρία,
αν κρίνο βαστούν ή μια σπάθα στο χέρι.
Πικρό κολατσίζουν ψωμί στο μιντέρι
τελώνες κι επαίτες, αμνοί, Φαρισαίοι.
Αν κρίνο βαστούν ή μια σπάθα … Διαβάστε περισσότερα
Φέρτε μου έναν πιγκουΐνο
για να μάθω να γλιστρώ.
Άσπρη έγινε η αυλή μου,
μες στο χιόνι θα χωθώ.
Φέρτε μου έναν πιγκουΐνο
να χορέψουμε ταγκό.
Έχω γίνει παγωτό!
Φέρτε μου έναν πιγκουΐνο
να μου μάθει πατινάζ
και τον κύριο … Διαβάστε περισσότερα
Μία ζητιάνα κουρελού, μια Μπάμπω, μία Γραία,
στη χώρα τούτη που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα,
από τα γεννοφάσκια της τη βάφτισαν Παιδεία,
μα πότε ακούει στο Ζωζώ και πότε στο Ερινύα.
Εφτά ντουζίνες υπουργοί, μιλιούνια βουλευτάδες,
στο πηγαδίσιο το νερό … Διαβάστε περισσότερα
Η Μαίρη Λου και ο Μιλού
στα χρόνια του κορωνοϊού,
δίνουν φιλιά και αγκαλιά
μονάχα από μακριά.
Η Μαίρη Λου και ο Μιλού
ακούν τη συμβουλή γιατρού
κι έχουν τις μύτες σκεπαστές
με μάσκες προστατευτικές.
Η Μαίρη Λου και ο … Διαβάστε περισσότερα
Τι ’χες, Γιάννη; Τι ’χα πάντα:
το φωτόσπαθο στην τσάντα.
Η φυλή σου δεν μασάει,
γιατί είσαστε Τζεντάι!
Υπουργοί και υπουργίνες,
λογιστές, δικηγορίνες,
παίρνουνε όλα τα μέτρα,
με γεμάτη τη φαρέτρα.
Ανά 7 θα ορκιστούνε,
μ’ αποστάσεις θα σταθούνε.
25 … Διαβάστε περισσότερα
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,
με μάσκες κι αντισηπτικά,
πάει ο παλιός ο χρόνος,
ο σκληρός πατέρας Κρόνος.
Αρχή που βγήκε ο μουλωχτός,
ο αδίστακτος κορωνοϊός,
στη γη να περπατήσει
και να μας κακοκαρδίσει.
Άγιος Βασίλης έρχεται
κι όλους μας καταδέχεται,
και
Κύριε, έχε διπλά το νου σου
στους μικρούς θεούς και βοηθούς σου.
Το λευκό τους ιμάτιο κάμε πανοπλία αδιαπέραστη.
Κάθε κουμπί του ν’ ασφαλίζει αεροστεγώς απ’ τον ολοφυρμό.
Πέμψε το δίκταμο, τη μέντα, τη λουϊζα, το φασκόμηλο
για περιφρούρηση αέναη