Άνθος του βράχου

Σκιρτάει αποξεχασμένο στη γρανιτένια ρωγμή
Δείχνει να χαμογελά γιατί έτσι απαιτεί το χρέος
Ποτέ δεν ανήκε στην καθομιλουμένη
Η ρίζα του ανδρώνεται στη μοναξιά
Απ’ τους μαστούς ενός θαλασσομάχου κοινώνησε τη φουρτούνα και την άπνοια
Δεν του εγγυήθηκε κανείς ποτέ … Διαβάστε περισσότερα

Άμλετ και Αντιγόνη

Ήτανε λέει μια φορά
ένα πλατύ αλώνι
κι εκεί συναπαντήθηκαν
ο Άμλετ κι η Αντιγόνη.

«Να ζει κανείς ή να μη ζει;»,
τη ρώτησε εκείνος.
Και φέγγιζε η χλωμάδα του
σαν μαραμένος κρίνος.

«Απάντησέ μου», επέμεινε.
«Σκοτείνιασε στη ντάπια.
Όλα … Διαβάστε περισσότερα

Εορταστικό, όπως Ελλάδα, όπως Ευαγγελία…

Δεν ξέρω αν είμαι κομιστής καλών ειδήσεων,
ή αχθοφόρος ξεχασμένων συγκινήσεων.

Αν προσομοιάζω με παράξενο ακροκέραμο,
που εγκαταλείφθηκε στη Σμύρνη ή στην Πέραμο.

Δεν ξέρω αν γίνομαι το όνομα που φέρω,
αν καταφέρνω λίγο απ’ όλα και συμφέρω,

ή αν … Διαβάστε περισσότερα

Του Πανάρετου

Πως γίνεται σε μια στιγμή πυρά το πανηγύρι
κι εκειός που πριν σε δόξαζε, τώρα σε κατασύρει;
Δεν ένιωσες, Πανάρετε, σκληρά πως θα πεθάνεις,
αν το τολμούσες στ’ Άβατο γάμο κρυφό να κάνεις;

Αστόχαστα πως άφησες τον πόθο να φτερώσει,… Διαβάστε περισσότερα

Αχ, καραντίνα…

Αχ καραντίνα, Μάρτιο μήνα,
τσίκνισες στο πίσω το μπαλκόνι,
μπάφιασε το έρμο χελιδόνι.
Όπου θες πια δεν σοφάρεις,
μόνο στο you tube σερφάρεις,
ντύθηκες πιτζαμομόρτης
και κοιμάσαι με τη μάσκα
και με μια μοδάτη κάσκα.
Καραντίνα, αχ καραντίνα.

Αχ καραντίνα,

Διαβάστε περισσότερα