Σ’ αυτό το καταφιλημένο απ’ την αρμύρα λιακωτό,
που, έγκλειστη, όσο τίποτα άλλο απεγνωσμένα το ποθώ,
Εκεί που γι’ άλλον εξαίσια ανατέλλει μια Λαμπρή
κι άλλος λιβάνι καίει σε μνημούρι λαξευτό,
Εκεί που ένα τέλος μια καινούργια ιστορία ξεκινά
και … Διαβάστε περισσότερα
Λιμνάζεις.
Έγινε έλος ο κρυφός παράδεισός σου
κι αδέκαστοι πύθωνες τα μήλα του φυλάγουν.
Κείτεσαι άγρυπνος σε κιλίμια από λάσπη,
λυγμούς ανέμων και ερήμους παπαρούνες.
Γεύεσαι μόνο τον αμίλητο τον οίνο,
πικρά αντίδωρα και χόρτα θυμωμένα.
Δεν αντιδράς.
Αυτό είναι … Διαβάστε περισσότερα
Αγκάθια τρυγώ.
Αυτό θα σημαίνει
θνητός, φθαρτός να ζω.
Αγκάθια μικρά,
φιλιά ξεφουντωμένα,
τριανταφυλλιά.
Αγκάθια σκληρά,
εβένινη έννοια,
σουβλερά, αγριωπά.
Μια ιστορία
που κάποιος γράφει,
μητέρα κι αγία.
Αιχμηρό μετερίζι
η κάθε αράδα.
Δεν το γνωρίζει.
Η μοίρα ορίζει.
Μονάχος … Διαβάστε περισσότερα
Έζησα κάποτε, πουλιά μου,
την πιο παράξενη χρονιά μου.
Ποιος να το πίστευε; Κανείς!
Τι θα περνούσαμε κι εμείς…
Πλησίαζε η Πασχαλιά
κι έβρισκες μέσα στα σχολειά,
όπου κι αν μύριζε Ελλάδα,
σε κάθε τάξη μια πουλάδα!
Και κοκοκό και … Διαβάστε περισσότερα
Κωνσταντινούπολη, 1190 περίπου χρόνια πριν. Ο αυτοκράτορας Θεόφιλος έπρεπε ν’ αποφασίσει για το μέλλον του, αλλά και για το μέλλον της αυτοκρατορίας. Χρειαζόταν μία σύζυγο, είχε χρέος ν’ αφήσει πίσω του ένα διάδοχο. Η συνετή βασίλισσα και μητριά του Ευφροσύνη … Διαβάστε περισσότερα
12 Απριλίου 2020, Κυριακή των Βαϊων
Ο Γκάρι θυμάται…
Εκείνη η μέρα έμελλε
να είναι η τυχερή μου,
αφού άλλαξε σε μια στιγμή
ολότελα η ζωή μου.
Απ’ τη γωνιά την ταπεινή
του στάβλου μου με πήραν
ζεστό και ξεσαμάρωτο.… Διαβάστε περισσότερα
Από μια κλωστή
Όταν παιδί βρεθείς στο δάσος με τα πυκνά, πελώρια, δέντρα,
ξετυλίγεις το κουβάρι
περνάς την κλωστή από κορμό σε κορμό
από κλαδί σε κλαδί, από χαμολούλουδο σε χαμολούλουδο,
για να σημαδέψεις το μονοπάτι της επιστροφής
και να … Διαβάστε περισσότερα
«Καλώς μας ήρθ’ ο Λάζαρος με τον καλό το λόγο,
με την καλή την Πασχαλιά, με το Χριστός Ανέστη!…»
Κοζάνη, από τα Κάλαντα του Λαζάρου
Το Πάσχα είναι ίσως η μοναδική γιορτή που κλείνει μέσα της όλα τα συναισθήματα: … Διαβάστε περισσότερα
Μεγάλη Πέμπτη. Η γιαγιά Ναυσικά βάφει, όπως κάθε χρόνο, τα πασχαλινά αυγά. Ένα από αυτά ραγίζει στο βράσιμο και όλα τα υπόλοιπα, τα γερά, αρχίζουν να το κοροϊδεύουν και να το υποτιμούν. Η στάση τους δεν διαφέρει από εκείνη … Διαβάστε περισσότερα
Νιώθω την ανάγκη να σου μιλήσω κι ας ξέρω ότι δεν μ’ ακούς. Γιατί «κραταιά ως θάνατος αγάπη» κι ο τροχός του κόσμου γυρίζει με το απαλό της κέντρισμα.
Εσύ, ψυχή μου, με ανθίζεις απροσδόκητα. Παραμονεύεις από τη σκοτεινή μου … Διαβάστε περισσότερα