Τη νύχτα σπρώχνω να διαβεί
να ξημερώσει η μέρα,
γιατί το έβαλε σκοπό
να μου περάσει βέρα.
Κι αν ίσως κι αρραβωνιαστώ
τη σκοτεινή της φύση,
θα πάει ο νότος στο βορρά
κι η ανατολή στη δύση.
Θα βγάλει αγκάθια … Διαβάστε περισσότερα
Τη νύχτα σπρώχνω να διαβεί
να ξημερώσει η μέρα,
γιατί το έβαλε σκοπό
να μου περάσει βέρα.
Κι αν ίσως κι αρραβωνιαστώ
τη σκοτεινή της φύση,
θα πάει ο νότος στο βορρά
κι η ανατολή στη δύση.
Θα βγάλει αγκάθια … Διαβάστε περισσότερα
Το χώμα πλάι στο νερό,
το σώμα πλάι στο πνεύμα,
άλλοι το είπαν ομορφιά
κι άλλοι του χάους νεύμα.
Το δάκρυ πλάι στο φιλί
και τ’ άστρο στο σκοτάδι
άλλοι το είπανε ζωή
κι άλλοι λειμώνα του Άδη.
Το άνθος … Διαβάστε περισσότερα
Έλα πουλί μου στη φωλιά
και μην βαριοκαρδίζεις.
Δεν σώνεται ετούτη η γης
όσο κι αν τη γυρίζεις.
Έχει στο Θεό την κεφαλή
στο Χάος τα ποδάρια
τη μέση της την αργυρή
στίχο στα συναξάρια.
Κάμε εσύ το δρόμο σου… Διαβάστε περισσότερα
Απ’ τ’ ωσαννά ως τ’ ανάθεμα
ένα ταξίμι δρόμος
κι εκεί που λες ανάσανα
σε μαραγκιάζει ο πόνος.
Από το δείλι ως την αυγή
όνειρα κι εφιάλτες
γράφονται και ξεγράφονται
στου βίου σου τις πλάτες.
Σαν κλέφτης, δερβισόπαιδο
στο έλεος … Διαβάστε περισσότερα
Ήταν ένα ξεχωριστό πρωινό το χθεσινό στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Νέας Σμύρνης, το καμάρι και το κόσμημα της πόλης μας. Υποδέχθηκα παιδιά της Ε’ και ΣΤ’ τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Σμύρνης με το βιβλίο μου “Το αυγό που … Διαβάστε περισσότερα
Να μπω μες στα παπούτσια σας
και στα παθήματά σας,
να νιώσω τον απόηχο
από τα βήματά σας;
Ή να καθίσω χαλαρά,
κοκόνα στην ουρά μου
κι απλώς να σας παρατηρεί
η μεγαλειότητά μου;
Στ’ αλήθεια μου είναι δύσκολο
να … Διαβάστε περισσότερα
Όταν μια λύπη αγκιστρωθεί
σαν πεταλίδα στην ψυχή,
ένα κουκούλι υφαίνω
και μέσα ξαποσταίνω.
Δεν έχει νόημα η φωνή
ψίθυρος είναι ή κραυγή,
μονάχα το απάγκιο
με διάβολο και μ’ άγιο.
Μες στο κουκούλι θα σκεφτώ
όσα με φέραν ως … Διαβάστε περισσότερα
Μερικές φορές ξεκινάς τη μέρα σου έχοντας άλλα σχέδια στο μυαλό σου, αλλά αυτό που συμβαίνει απροσδόκητα τα αλλάζει εντελώς και μπορεί να είναι για το καλό σου! Έτσι προχθές, καθώς η κυρία Εύη ερχόταν πρωί πρωί στο σχολείο μας, … Διαβάστε περισσότερα
Ήταν κάποτε μια χώρα που οι κάτοικοί της δεν μιλούσαν. Ένας σκληρόκαρδος αφέντης κατακτητής τους είχε φιμώσει. Πέρασαν τέσσερις αιώνες φιμωμένοι. Ώσπου πίστεψαν ότι δεν είχαν ούτε στόμα ούτε μιλιά. Έπρεπε, όμως, να συνεχίσουν να ζουν και να επικοινωνούν μεταξύ … Διαβάστε περισσότερα
Αγώνας να ’σαι καθαρός,
μα πιο πολύ να μείνεις.
Ίδιος κι εσύ με τους πολλούς
όλοι θέλουν να γίνεις.
Σε λίμνη πλάι αμόλυντη
κι αν στήσεις το τσαρδάκι,
ο βάλτος θα σε πολιορκεί
από μικρό παιδάκι.
Σε ηλιόλουστη κορφή
κι … Διαβάστε περισσότερα