Του Νικηφόρου
Ένα αστέρι από βελούδο έχω κοντά μου,
που το ταϊζω ψίχα ψίχα την καρδιά μου.
Το άγγιγμά του με κερνάει φιλιά και χάδια.
Χωρίς το φως του, η ζωή … Διαβάστε περισσότερα
Του Νικηφόρου
Ένα αστέρι από βελούδο έχω κοντά μου,
που το ταϊζω ψίχα ψίχα την καρδιά μου.
Το άγγιγμά του με κερνάει φιλιά και χάδια.
Χωρίς το φως του, η ζωή … Διαβάστε περισσότερα
Προφητεία
Έστειλε ο άνεμος φωτιά και δίψα για ταξίδι
κι εσένα για να μου κρατάς τσ’ αγάπης αντικλείδι.
Κι άχνιζε η πλάση ολόγυρα, στενάζανε τ’ αμπέλια
και τα τζιτζίκια αλώνιζαν στων πλατανιών τα τέλια.
Στης πόλης τα διαζώματα, πέρα στους … Διαβάστε περισσότερα
Προφητικό (Δεκέμβρης 1995)
Από το δάκρυ τ’ ουρανού γεννήθηκε ένα αγρίμι
κι απ’ της ψυχής του τη χορδή πολίτικο ταξίμι.
Βαλάντωσαν τα σύννεφα, μεράκλωσαν οι ήλιοι
και στου Ολύμπου τα ριζά ανθίσαν κρόκοι χίλιοι.
Ν’ ανέβει απ’ τα έγκατα της … Διαβάστε περισσότερα
Το δάσος το χειμώνα είναι κρύο, σκοτεινό. Kρύβει πολλά. Τα ζώα ψάχνουν για τροφή και ζεστασιά. Παντού παραμονεύουν κίνδυνοι και απειλές. Από τα έργα των ανθρώπων, του κλίματος τις αλλαγές. Είναι άλλα μουδιασμένα, άλλα στενοχωρημένα, άλλα απογοητευμένα, μερικά απελπισμένα. Αναρωτιούνται … Διαβάστε περισσότερα
Το πρόσωπο έστρεψα στου απείρου το φως
Τα χέρια γιγάντωσα να δείχνω Θεός
Αγγέλου φτερούγες ξεδίπλωσα, δες
Τη μύχια ανάγκη σου άφοβα πες
Δεν είμαι θηρίο, του Χάους σκιά
Σε ρίζα μετέωρη χτίζω καρδιά
Μα εσύ, οπτασία μου, λάμνεις μακριά… Διαβάστε περισσότερα
Καρδιές αναζήτησα με ρίζα βαθειά
Που άνθη γεννούσαν και όχι Αν και Θα
Οι φλέβες τους ρυάκια σε ξύλου κορμί
Τις είπαν παράσιτα, τις λέω Ζωή
Με πίστη βαρκούλα σ’ ονείρου νερό
Καθρέφτη με νόημα γυρεύω να βρω
Ας είμαι … Διαβάστε περισσότερα
Πήρα τζουρά γλυκόλαλο και πένα φιλντισένια
και στα ταξίμια πόντισα την πιο κρυφή μου έννοια.
Γιατί έπιασαν τα μάτια σου κι όλα τα φυλακώσαν
και μες στα φυλλοκάρδια μου τρία καρφιά καρφώσαν.
Το πρώτο γράφει σ’ αγαπώ, το δεύτερο … Διαβάστε περισσότερα
Χάρτης Πορείας
Στην αναζήτηση έχω βγει,
με του Αρθούρου το σπαθί,
μα στα όριά μου φτάνω
και αλχημείες κάνω,
τον μπούσουλα όταν χάνω.
Πως να ντυθεί γαλήνη
ο ήλιος κι η σελήνη,
σαν πέφτουν στα εφήμερα
και τ’ άγρια και … Διαβάστε περισσότερα
Όλα της Μοίρας τα παιδιά είν’ παραχαϊδεμένα
μ’ άσβηστη γραμματοσειρά στα σύννεφα γραμμένα.
Κι όποιος σηκώσει τη ματιά κι άκριτα τα γυρέψει,
διπλό στιλέτο στην καρδιά μονάχος θα φυτέψει.
Γιατί θα δει συντροφιαστές τη Δόξα με τη Λήθη,… Διαβάστε περισσότερα
Λικνίζεται η Πεντάμορφη
σε μεταξένια αιώρα
και τον καθρέφτη της ρωτά,
για να περάσει η ώρα:
– Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου,
μ’ αλήθεια απάντησέ μου:
από τις πέντε μου μορφές,
πόσες είναι δικές μου;
Ξεροκατάπιε κι έβηξε
τότε το … Διαβάστε περισσότερα