Η καλομάνα η Δήμητρα παίζει τις σαϊτιές της.
Πανώριο χράμι ύφανε με όλες τις κλωστές της.
Για τη μοναχοκόρη της το ξόμπλιασε με χάρη,
στου Άδη το προσκέφαλο ύπνος να μην την πάρει.

Μ’ αν τύχει κι αποκοιμηθεί γλυκά η … Διαβάστε περισσότερα