Στου βράχου τ’ ακροφτέρουγο επόπτευες ολόρθος
και του πελάγου ο αχός γλυκόλαλος σαν όρθρος.
Στο στέρνο σου φωλιάζανε πανώρια αλμυροπούλια,
τσι δύσης ο αυγερινός, τσ’ ανατολής η πούλια.
Κι όταν ικέτης άπλωνες τα χέρια σαν κατάρτια,
λευκή παντιέρα γύρευες, ποτέ … Διαβάστε περισσότερα
Στον κήπο σου που διακλαδίζεται από τη Γαία ως τον Ουρανό
Όπως μανδύας ακατάβλητος του πρώτου ιππότη
Με τα κεντίδια του μπουκιές από φεγγοβολούντα χρώματα
Και τα στριφώματά του κρόσσια μυρωμένα
Ένα μονάχα άνθος λαχτάρησα να είμαι
Αυτό που με … Διαβάστε περισσότερα
Ενώ εσύ λικνιζόσουν με χαμόγελο τιτίβισμα
απ’ τη γη ως τον ουρανό κύμα σχεδιάζοντας
εγώ πλανάριζα με τις φτερούγες μου πισθάγκωνα
να κοινωνήσω τ’ όνειρό σου το αμίλητο
Το φεγγάρι ετοιμαζόταν να ανάψει τους σεπτούς φανούς
αποκαλύπτοντας και πάλι τα … Διαβάστε περισσότερα
Σπέτσες
Σ’ αυτήν την κόχη που φυλάω Θερμοπύλες,
παλαιών ηθών τις λιοπερίχυτες καμπύλες,
δεν το αρνούμαι: μοναξιά είναι η αλήθεια
που δεν λιμνάζει στην κατάκοπη συνήθεια.
Ξύλο κι ασβέστη κι αιχμηρό μου κεραμίδι,
κάτω απ’ τα πούπουλα τροχίζω το κοπίδι.… Διαβάστε περισσότερα
Αυτό το φως είναι πηλός
που τον μαλάζει και ο γέροντας κι ο νιος
Αυτό το φως είναι ουρανός
είναι η Ανάσταση κι ο Άδης ο πικρός
Αυτό το φως είναι λυγμός
είναι ο χαϊνης σου κι ο αρραβωνιαστικός
Αυτό … Διαβάστε περισσότερα