Συλλέγω λέξεις
Τις ιστορώ σε σπήλαιο προϊστορικό, ασύλητο
Να μην τις προφέρει ανθρώπου στόμα
Ατόφιες κι αμαγάριστες να μείνουν
Μια καινούργια συλλαβή να εκπνέουν κάθε χαραυγή
Οι περιττοί τους φθόγγοι να εκβράζονται σε ρήγματα ηφαιστειακά
Θάλλουσες να στολίζουν το Ανείπωτο… Διαβάστε περισσότερα
Monthly Archives: Αύγουστος 2025
Μπουρού ανθισμένη
Πάρε μου λίγη υπομονή κι εμφύσησέ μου αγέρι,
να στάξει μέσα μου δροσιά, μια σκούνα να μου φέρει,
για να με ξεσηκώσουνε τα ολόλευκα πανιά της
και ν’ αρμενίζω ελεύθερη βαθιά στα πέλαγά της.
Να ’ναι τα κύματα βουνά και … Διαβάστε περισσότερα
Ο καφές χύθηκε
Πέντε και κάτι. Το χάραμα σήμερα κέρασε αγέρα μυρωμένο από τους βασιλικούς, τις μαντζουράνες, το δυόσμο και τη ρίγανη στις γλάστρες, ανοιχτές -επιτέλους- μπαλκονόπορτες και κουρτίνες κυματούσες. Ασυνήθιστα έλαμπαν δυο άστρα πάνω από την απέναντι πολυκατοικία. Είχε κάτι το σαγηνευτικά … Διαβάστε περισσότερα
Το χολ στο σπίτι μου
Μεγάλωσα σ’ ένα σπίτι που είχε χολ. Όταν κάποιος ερχόταν απροειδοποίητα, εκεί στεκόταν πρώτα. Έβγαζε το πανωφόρι του για να το κρεμάσουμε στον καλόγερο με τον ολόσωμο καθρέφτη και την ομπρελοθήκη, έδινε την τσάντα του να την απιθώσουμε στο κάθισμα