Η Μαντάμ Σουσού τηλεκπαιδεύεται

Ο Μπύθουλας καλεί WEBEX,
με μπρίο και επιμονή.
Αλλά οποία ματαιότης:
δεν είναι η σύνδεση εφικτή.

Μαντάμ Σουσού εδώ και όβερ!
Αλόζ ανφάν, περικαλώ.
Θα γούσταρα, εντός ολίγου,
σαφώς να σας ακροασθώ.

Εδώ Παναγιωτάκης, όβερ!
Εσύ, ζαργάνα μου, μ’ ακούς;
Απόψε σου ’χω κάτι γόπες!
Βάλαν γυαλιά στους αστακούς!

Σιλάνς, πτωχέ ιχθυοπώλη,
όσο on camera ομιλώ!
Του Πλάτανου η Ακαδημία
τηλεκπαιδεύεται α προπό.

Τι τσαμπουνάς τώρα, Σουσού μου;
Πως μπήκαν μέσα στο γυαλί
του Μπύθουλα όλα τα ζαγάρια
κι αρχίσανε το λακριντί;

Προσώρας τι έπαθε η δασκάλα
και σκούζει σαν την παρλιακή;
Η κυρά Στάσα, δες! Μπουκώνει
τον εγγονό με πεϊνιρλί.

Και τι ’ναι τούτα τα σουσούμια
που τα καλόπαιδα αρχινούν;
Ο στόμας τους ανοιγοκλείνει,
μα τη λαλιά τους δεν ακούν!

Να κι η γειτόνισσα, η Φωφώκα,
με τη φαμίλια από κοντά.
Άλλου περίσσεψε η μύτη
κι άλλου του κόπηκαν τ’ αυτιά!

Στάκα και βλέπω το Σωτήρη!
Κι ο καφετζής, να, ο Μικές.
Μιας που δεν κάνει ν’ ανταμώσουν,
τσούζουν on line τις ρακές!

Είπα σιλάνς Παναγιωτάκη,
είσαι μπρουτάλ και αγενής!
Και μέριασε για να παρλάρω,
καθότι και φωτογενής!

Αν δεν γυρίσεις όλο ευθεία
εις τους ιχθύς σου στο τηγάνι,
διατάζω την υπηρεσία
παρτισιπάν να μη σε κάνει.

Κοκόνα μου, με βρίζεις τώρα;
Τον άντρα σου, που σ’ αγαπάει;
Εκείνον που στην κεφαλή του
χρυσή κορώνα σε βαστάει;

Ντιπ αστοιχείωτος θα μείνεις!
Η διάνοιά σου αδυνατεί
να εννοήσει τι σημαίνει
μόρφωσις τηλεοπτική.

Για πάντα εις το πτωχοκομείον
θα διαβιείς ως φουκαράς,
ανίδεε Παναγιωτάκη!
Ψαρίλα κι όξος θα βρωμάς.

Μα μόρφωση το λες, Σουσού μου,
να βλέπουμε τη Μαριγώ,
να λέει μ’ αψηλά το φρύδι
«Σήμερις φάγαμε βραστό!»;

Να βλέπουμε και το Γιαννάκη,
που ’χει καρφιά στον πισινό,
αντί για μάθημα να λέει,
μια το μακρύ, μια το κοντό;

Να βλέπουμε και την Κατίνα
με το μοδάτο μιζανπλί,
να μην αφήνει το Λενάκι
να πει την αριθμητική;

Γιατί αν τυχόν και κάνει λάθος
και πει η Αλκμήνη το σωστό,
θα γίνει του Κουτρούλη ο γάμος
μες στο τσαρδί τους το πουρνό;

Σαν τα μπαρμπούνια στο καφάσι
μες στο διαδίκτυο σπαρταρούν.
Καιρό ένα τέτοιο ρεζιλίκι
είχαν τα μάτια μου να δουν.

Τα μάτια έχουν μαύρους κύκλους.
Αυτή είν’ η μοίρα κάθε host.
Σε έργο παίζει, αναμφιβόλως,
Ψαθά, Σουρή, μαζί και Μποστ.

Του λόγου μου άσε με, Σουσού μου,
εκτός οθόνης, το λοιπό.
Κάλλιο αγράμματος μα ντούρος,
παρά προφέσορ και φυτό.