Το δίκιο σου, είπαν, Οκτώβρη το βρήκες. Κραυγή ανδρωμένη σε αίμα κι ιδρώτα. Φυγάδευαν άστρα οι Μοίρες σαν βγήκες ονείρου ζυγιά σε αγύριστη ρότα.
Κραυγή ανδρωμένη σε αίμα κι ιδρώτα. Η μάνα ποτέ πια χορό δεν θα σύρει. Ονείρου ζυγιά σε αγύριστη ρότα το Όχι σου λάβα στ' αγκάθια θα σπείρει.
Η μάνα ποτέ πια χορό δεν θα σύρει. Ο κόσμος δεν έχει κονάκια γι' αγίους. Το Όχι σου λάβα στ' αγκάθια θα σπείρει. Ποιοι ζουν τους απέθαντους, σύντομους βίους;
Ο κόσμος δεν έχει κονάκια γι' αγίους. Εσύ έχεις φτάσει εκεί που ανήκες. Ποιοι ζουν τους απέθαντους, σύντομους βίους; Το δίκιο σου, είπαν, Οκτώβρη το βρήκες.
