Θα ξημερώσει έτσι κι αλλιώς.
Θα βρει τον δρόμο του το φως.
Κι ό,τι σου κέντησε πληγή,
θα σβήσει, θα λησμονηθεί.

Θα ξημερώσει, θες δεν θες,
καθώς και αύριο και χθες.
Αν ψάχνεις κάπου να πιαστείς,
στο εδώ και τώρα να ταχτείς.

Θα ξημερώσει ό,τι αγαπάς
κι ό,τι σε κάνει να πονάς.
Θα βγει ο ήλιος παγανιά,
πριν τ’ άστρα πάρουνε σειρά.

Θα ξημερώσει κι ο καιρός
ποτέ δεν θα ’ναι αρκετός.
Γι’ αυτό στυλώσου και μην κλαις,
τις εφεδρείες σου μην καις.

Θα ξημερώσει αν σ’ αγαπούν,
μα κι αν σ’ αφήσουν, ή χαθούν.
Μα εσύ εμπιστεύσου τη ροή
που συνεχίζει τη ζωή.